Bolest se promenila tokom poslednjh pedeset godina, u periodu tranzicije iz modernog u postmoderno doba. Razboljevamo se od nepoznatih bolesti, podvrgavamo se nezamislivim tretmanima, umiremo na uznemiravajuće nove načine i na novim mestima. Postmoderna bolest, tvrdi autor, nezaobilazna je u analiziranju savremenog doba isto kao i filmovi, automobili, kompjuteri i svemirske letelice. Glavni cilj štiva je promišljanje i integrisanje rasute manjinske tradicije, u kojoj se razmatra značaj kulturoloških uticaja na zdravlje i bolest. Mnogi čitaoci će prepoznati doprinos istaknutih mislilaca unutar ove tradicije, kao što su Rene Dibua, Džordž L. Engel, Oliver Saks, Melvin Koner, Artur Klajnman i (pre svih) Mišel Fuko. Da li je sida ozbiljnija bolest od raka? Da li je Turetov sindrom manje važan od astme? Jasno je da takva pitanja nije moguće postaviti, te je ovo priča o prelasku sa biomedicinskog modela, na nepotpun i neimenovani model za koji Dejvid Moris predlaže naziv biokulturni model. Kao paradigmu prirode i ograničenja biomedicinskog modela, autor prikazuje dešavanja nakon što je nada za izlečenjem izgubljena. Shvatanje bolesti kao biokulturne pojave, što je i tema ove knjige, prolazi dug put osvetljavanja promena, sukoba i zbrka u postmodernoj medicini.

povez: Broširan, 353 strana, 23 cm